Lubię kolor różowy, zawsze mam coś różowego, nawet niewidocznego, na sobie, co na tle przytłaczającej czerni, którą noszę od zawsze jest pewnym ewenementem. W znaczeniu psychologicznym, różowy to kolor osób pewnych siebie, odważnych, nie bojących się ryzykować. Pomimo swojego delikatnego i przyjemnego odcienia, kolor ten nie jest odpowiedni dla osób, podłamanych psychicznie. Może bowiem je przytłaczać i pogłębiać złe samopoczucie. Z drugiej strony, róż to kolor dla osób, które potrzebują bliskości, ciepła, miłości i zainteresowania ze strony innych. Ludzie wybierający kolor różowy charakteryzują się skłonnością do wzruszeń i uczuciowością. Jest to bowiem najbardziej kobiecy i delikatny kolor ze wszystkich innych. Dowodzi przywiązania, łatwości w okazywaniu uczuć oraz niezmiernej życzliwości. Niestety to również symbol zbytniej ufności i lekkiej naiwności. Pociąga za sobą słabość oraz niemożność zdystansowania się do pewnych spraw, co może być przykre w skutkach i niejednokrotnie powodować cierpienie. Osoby lubiące połączenie bieli i czerwieni to ludzie za wszelką cenę doceniający ciepło rodzinne i rodziców. Zapewniają innym opiekę, ciepło i są doskonałymi żywicielami. Ci, których ulubionym kolorem jest ciemny, zdecydowany róż to również jak w przypadku barwy czerwonej, osoby pewne siebie i silne. Ich wadą jest jednak niezdolność rozpoznawania nieprzychylnych im ludzi. Mnie osobiście ten kolor się podoba i już!