Jestem Stoję na progu świata całego, czuję potęgę zachwytu mego, Ból i radość razem się mieszają, śmiech ze łzami wciąż się przeplatają... Miłość, nienawiść, bezsens i wiara... jak po brzegi wypełniona czara Wylewam wokół uczuć potoki, czuję wszystko, prócz opieki, troski... Stoję u stóp wszechświata, mam moc, to do gwiaździstego nieba pomost... Odkrywam tajemnice kosmosu. Wsłuchuje się w szept jego głosu... Dostrzegam to, czego nikt nie widzi. Rozumiem to, czego nikt nie pojmie... Jestem pustką i wszystkim zarazem. Jestem żywą kobietą i martwym głazem...